Over: Amyotrofe Laterale Sclerose
Ik kwam deze morgen toevallig onderstaande spreuk tegen:
Waar de mens zijn onmacht ervaart,
klopt God aan de deur.
(Gertrude von le Fort)
Hallo God, zit jij ook op Facebook?
Heb je eventueel een e-mailadres waarop ik je kan bereiken? Een blog misschien…?
Ik wil me zeker niet opdringen, maar heb het gevoel dat je ons straatje niet vindt…
Ik heb je nog niet horen kloppen…
Nochtans heb ik mijn best gedaan, ben ik katholiek opgevoed en heb ik zelfs nog snoepjes gegooid naar alle lieve kinderen vanuit mijn pa zijn auto in de verkiezingsstoet van de toenmalige CVP…
Toen mocht dat nog, jonge zieltjes winnen met open vizier, vandaag moet je daarmee opletten… De Vangheluwes van deze tijd hebben helaas een smet gegooid op de heilige roman…
Ik ben zelfs naar de kerk geweest toen ik jong was. Al moet ik heel eerlijk bekennen dat mijn grootste motivatie lag in de wekelijkse aanwezigheid van het meisje waarop ik stiekem verliefd was 🙂
Je neemt me deze bekentenis wellicht niet kwalijk…
Onmacht is vandaag mijn grootste vijand. Ik word er gek van val met mijn rug tegen de muur te staan en niets te kunnen doen…
Vorige week nog vond een bediende van de BTW administratie in het kader van een bepaalde procedure het noodzakelijk om mij eerst ‘verlengd minderjarig’ te verklaren. Daar zit je dan, als volwassen man van 43, bij je volle verstand, maar helaas niet meer in staat een handtekening te zetten. Wel, ik heb dat geweigerd, er is ook nog zoiets als trots en gevoel voor eigenwaarde, zaken waar men bij het in mekaar knutselen van procedures en administratieve aangelegenheden naar mijn gevoel veel te weinig aandacht aan besteed.
Leuk dat er een ministerspost is voor ‘administratieve vereenvoudiging’…
Weet je, de dame in kwestie had zich dan blijkbaar nog vergist… heb ik toch maar weer drie nachten van wakker gelegen…
Heb vaak naar mijn deurtje gekeken, maar er werd niet geklopt…
Beste God, misschien loop je ook achter met je administratie, ben je met verlof, of heb je eenvoudigweg een tekort aan personeel?
Is niet erg hoor, we zijn gewoon te wachten, wij hebben tijd…
Altijd welkom,
Alain
Ik denk dat God al een jaar of twee met pensioen is !
Alain, ik wou even zeggen dat alles wat je schrijft, me ontzetten beroert
Moest ik je zien, ik zou niet weten wat zeggen, maar , ik bewonder je moed, en ik bewonder vooral ook diegenen die zo voor je zorgen.
Wij zijn tijdens de Gentse Feesten naar een voorstelling geweest van stand-up comedienne Veerle Malschaert, en die vroeg bij het begin van haar voorstelling of iemand kon zeggen wat liefde is. Het antwoord kwam maar op het einde van de voorstelling: Liefde is alles geven!
Jij kent die” Liefde ” Alain! Gelukkig ken je die!!
Je ex-schoonmama
Jenny
Ben sprakeloos, en dat gebeurt niet zo vaak…
Dank voor de mooie en lieve woorden, ze doen ons enorm deugd!
Liefs,
Katrien & Alain