Vaccinatie ALS patiënten, een calvarietocht

Een calvarietocht 

Ik denk dat we op dit moment zowat alle reguliere kanalen hebben aangesproken, een ware calvarietocht. Van het vaccinatiecentrum tot de burgemeester. Onze huisdokter wordt er bijna gek van. De man heeft ongeveer een 15-tal e-mails en telefoontjes gepleegd. Hij kan er maar niet aan uit dat hij mij nog niet gevaccineerd heeft gekregen.

Frustratie

Het is best frustrerend voor alle betrokkenen om steeds opnieuw te moeten motiveren dat het mensonwaardig is dat mensen zoals ik nog niet gevaccineerd zijn, en telkens weer tegen een muur aan te lopen. We zijn nu ondertussen wellicht stilaan aanbeland bij de risicopatiënten, maar opnieuw wordt dat op de grote hoop gegooid en niet onderverdeeld in categorieën. Dit betekent dat we netjes onze beurt moeten afwachten en opnieuw duizenden mensen moeten laten voorgaan en hopen op één of andere sympathieke man of dame die zijn of haar oog laat vallen op onze naam op één of andere illustere reservelijst.

Dan hebben we hier nog geluk dat het vaccinatiecentrum zich houdt aan de richtlijnen van de Vlaamse regering. Als je bijvoorbeeld in Vilvoorde woont, moet je je er bij neerleggen dat leerkrachten met je plaatsje op de reservelijst gaan lopen. Je mag hiervoor je burgemeester (Vilvoorde) bedanken…

Een trots iemand

U bent wellicht ook vertrouwd met de omschrijving ‘roepende in een woestijn’, wel, zo voel ik mij al maanden. Gisteren reageerde iemand op Twitter met de tip dat ik moest volhouden en me zeker niet vanuit een slachtofferrol moet positioneren. Ik heb eens geslikt, ik weet niet meer wie of wat me kan helpen. Mijn kinderen kennen mij als een trots iemand die dingen voor mekaar krijgt, zo ook mijn vrouw, familie en vrienden. Nu moet ik opletten dat ik niet verbitterd overkom. Je weet hoe dat gaat, zolang je grapjes maakt ben je welgekomen, als het minder gaat sta je snel alleen.

Wouter Beke verkiest stilte, hoewel hij zich wel degelijk van mijn/ons (en dan bedoel ik mijn lotgenoten) situatie bewust is. Vindt onze minister het dan terecht dat ik/wij nog steeds niet aan bod komen?

Opgeven? Over mijn lijk!

Alain

The dead cannot cry out for justice. It is a duty of the living to do so for them.
(Lois McMaster Bujold)